Cuba

Spaans is de officiële taal. Cubanen plakken veel woorden aan elkaar en slikken belangrijke letters in. Omdat het opleidingsniveau in Cuba hoog is, spreken met name mensen die werken in de horeca en het toerisme, Engels.

Cuba laat de buitenwereld langzaam toe. Alles moet wel onder de voorwaarden zijn van de socialistische regering. De overheid blijft de enige handelspartner. Alleen de juiste mensen binnen de overheid mogen een beslissing nemen, anderen hebben geen inspraak. Je doet hier altijd zaken met de staat.

Cubanen zijn directe en kundige mensen. Ze staan bekend om hun open en informele houding. De mannen geven vrouwen in elk gesprek een complimentje, zelfs in een zakelijke bespreking. Dit kan vervelend overkomen, maar het is een wezenlijk onderdeel van de Cubaanse cultuur.

Cuba staat niet bekend om een goede keuken. Rijst met bonen is het belangrijkste gerecht. Dit eten de Cubanen zowel als lunch als voor het avondeten. De meeste restaurants hebben een beperkte kaart. Vaak is er slechts keuze uit kip, kreeft, varkensvlees of vis van de grill. Qua drank staat Cuba bekend om zijn rum en de bekende cocktails: mojito en Cuba libre.

Een ontspannen vergadering en een hartelijk onthaal betekenen niet direct dat daar een contract uit rolt. De ondertekening van contracten vraagt veel tijd. Dit komt doordat de contracten altijd worden geanalyseerd door diverse comités. Er wordt ondertekend door de verantwoordelijke van de onderneming of het ministerie.

Vanwege de hoge temperaturen dragen de Cubanen geen formele zakenkleding. Vaak wordt door mannen een ‘guayabera’ shirt gedragen. Dit katoenen zomershirt kenmerkt zich door de twee nauw genaaide plooien die over de voorkant en achterkant lopen. Cubanen beschouwen dit shirt als elegant.